Δεν ξεχνάμε την προδοσία και συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στην κατοχή, το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό. Αυτό το μήνυμα έστειλε η εκδήλωση μας για το έγκλημα του 1974.
Παρέμβαση εκ μέρους Σωματείου – Θ9 – ΠΙ 1948
Το παρακάτω κείμενο για την εκδήλωση από το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948:
Όταν το λόγο παίρνει η ζωή, ο πόνος των βιωμάτων και της απώλειας, και κυρίως η αξιοπρέπεια και ο αγώνας για δημοκρατία και ελευθερία ως στάση ζωής, τα υπόλοιπα σιωπούν.
Κάπως έτσι νιώσαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε ψες στην εκδήλωση μνήμης και τιμής για τις μαύρες επετείους του πραξικοπήματος και της εισβολής που διοργάνωσε το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948, το Αθλητικό Λαϊκό Σωματείο ΟΜΟΝΟΙΑ 29ης Μαΐου και η ΘΥΡΑ 9.
Σε μια κατάμεστη αίθουσα, τέσσερις απλοί άνθρωποι που πολέμησαν στην πρώτη γραμμή τους πραξικοπηματίες και τον Τούρκο εισβολέα έζησαν ξανά την περίοδο εκείνη που σημάδεψε την ζωή τους, τη ζωή όλων μας και της Κύπρου μας.
Μαχαίρι στην καρδιά οι αφηγήσεις τους. Δύο ώρες ακούαμε αποσβολωμένοι. Για το μέγεθος της προδοσίας. Το μέγεθος της θυσίας. Την έκταση της απώλειας. Για τον αγώνα ενάντια στον εγχώριο φασισμό της ΕΟΚΑ Β’ και τον εισαγόμενο, της χούντας. Για τις μάχες ενάντια στον ξένο φασισμό και ιμπεριαλισμό, τον τούρκικο, όλα καθοδηγούμενα από το γνωστό υπερατλαντικό, “αόρατο” χέρι. Για την αιχμαλωσία και την μεταφορά στα Άδανα, το ξύλο και τον εξευτελισμό. Ακούσαμε τον αδερφό να μας μιλά για τον αδερφό του που δολοφόνησαν οι ΕΟΚΑβητατζήδες και να αναρωτιέται 49 χρόνια μετά ακόμα για το γιατί…
Αντώνη, Σάββα, Χάρη, Χριστόφορε, ένα ευχαριστώ που μοιραστήκατε μαζί μας το πιο δύσκολο προσωπικό σας βίωμα είναι λίγο…μάθαμε όμως…ήταν τιμή μας.
