Μια μέρα σαν τη σημερινή θα έπρεπε να βρισκόμασταν και πάλι στους δρόμους βροντοφωνάζοντας υπέρ της εργατικής τάξης και των δικαιωμάτων της, αλλά πάνω από όλα θέτουμε την υγεία. Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη ανά την υφήλιο εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού. Εργαζόμενοι και λαοί θυματοποιούνται εκ νέου και ο μόνος δρόμος για την αντεπίθεση των μαζών είναι σε πρώτο στάδιο η οργανωμένη πάλη για να μην μπουν σε καραντίνα τα εργασιακά δικαιώματα. Για προστασία της υγείας και των υπόλοιπων λαϊκών και εργατικών δικαιωμάτων και φυσικά η ενδυνάμωση του αγώνα για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως εξάλλου αναφέρεται στο καταστατικό του σωματείου μας. Η κάθε πανδημία περνά, αλλά ο ιός που λέγεται καπιταλισμός και ο οποίος δεν «θεραπεύεται», ούτε «περιθάλπτεται», θα συνεχίσει να καταληστεύει τις λαϊκές μάζες και να σκορπά το θάνατο και την καταστροφή, είτε διαλύοντας τα συστήματα υγείας στο βωμό του κέρδους, είτε με ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις. Για αυτό μέσα σε συνθήκες πανδημίας, αναδεικνύεται ακόμη πιο επίκαιρη η αναγκαιότητα για ενδυνάμωση της πάλης για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. To αξίωμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ.
Τιμάμε σήμερα την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγου του 1886, τις βαμμένες με αίμα εργατών Πρωτομαγιές και όχι μόνο, που ακολούθησαν, κάθε ταξικό αγώνα σε κάθε γωνιά της υφηλίου.
Τιμάμε όσους εργάτες έπεσαν στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ανεξάρτητα γλώσσας και φυλής. Από το Σικάγο του Μάη του 1886, στους απεργούς καπνεργάτες στην Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936, στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή από τους ναζί μέχρι τους εργάτες στην πλατεία Ταξίμ την Πρωτομαγιά του 1977. Και σε τόσες άλλες κόκκινες Πρωτομαγίες, όπως και άλλους αιματοβαμμένους αγώνες της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα ημερολογιακής σύμπτωσης ή μη.
Τιμάμε τους εργαζομένους που θυσιάστηκαν στην πάλη για ένα καλύτερο αύριο για τις λαϊκές μάζες, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Τιμάμε όσους δεν λύγισαν στο καμίνι της ταξικής πάλης και αντλούμε δύναμη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο, το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωες της εργατικής τάξης.
Το πισωγύρισμα της αντεπανάστασης και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην ανατολική Ευρώπη, δεν μπορεί να γίνεται πρόφαση υποταγής και μοιρολατρίας. Έτσι κι αλλιώς ότι κέρδισε η εργατική τάξη, σε κάθε μέρος του πλανήτη, περιλαμβανομένης της Κύπρου, το έκανε με αίμα και σκληρούς αγώνες απέναντι στους κεφαλαιοκράτες και τους αστούς. Ανατρέποντας αρνητικούς συσχετισμούς που μόνο όταν σε βολεύει θα τους προτάσσεις πάντα ως δήθεν ανυπέρβλητους. Η ίδια η ιστορία έχει συντρίψει αυτές τις σοσιαλδημοκρατικές φωνές υποταγής στα αφεντικά. Φωνές που θα έλεγαν στους εργάτες του Σικάγο ότι μπροστά στο 8ωρο υπήρχαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Φωνές που θα έλεγαν στους εργάτες και αγρότες της Ρωσίας ότι μπροστά στην Επανάσταση υπήρχαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Απέναντι τους όμως, ορθώθηκε η φωνή της ταξικής πάλης, του αγώνα, της μη υποταγής. Σπάζοντας τη μοιρολατρία και τους αρνητικούς συσχετισμούς. Κερδίζοντας κατακτήσεις στον καπιταλισμό για καλυτέρευση των συνθηκών των μαζών και κάνοντας ακόμη μεγαλύτερα βήματα με επαναστάσεις και οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Το παράδειγμα της κατάρρευσης των συστημάτων υγείας εν μέσω πανδημίας ελέω της καπιταλιστικής φύσης και της επικράτησης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων, αναδεικνύει το αθεράπευτο του καπιταλισμού. Εμείς δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για αυτές τις πολιτικές που προωθούνται πάντοτε με την ίδια συνέπεια όπως δείχνει και το παράδειγμα της δημόσιας υγείας που πρώτα αφέθηκε στο έλεος της για να έρθουν μετά τάχα δικαιωμένοι να την ιδιωτικοποιήσουν στο όνομα ότι τάχατες «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική»… Εμείς άλλωστε το βιώσαμε αυτό στο πετσί μας ως σωματείο που γεννήθηκε ως αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση της ομάδας μας. Με την επικράτηση ακριβώς αυτών των νεοφιλελεύθερων προσεγγίσεων που υποτίθεται καταδικάζουν κάποιοι στην θεωρία, αλλά εφάρμοσαν στην πράξη στην ομάδα μας.
Εμάς παραμένει σημαία μας η ταξική πάλη ενάντια στους κεφαλαιοκράτες και τον ιμπεριαλισμό που επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα και αιματοκυλούν τους λαούς για τα κέρδη. Πάλη για πραγματική ειρήνη ενάντια στους πολέμους τους, συμβατικούς και μη. Πάλη ενάντια στο φασισμό που για άλλη μια φορά σηκώνει κεφάλι για να υπηρετήσει εκ νέου το κεφάλαιο και την εργοδοσία. Πάλη ενάντια στο συμβιβασμό με αριστερό προσωπείο και στις συντεχνίες που αντί να υπηρετούν τον εργαζόμενο και να προωθούν αγώνες ταξικά προσανατολισμένους, υπηρετούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τους εργοδότες, κρυβόμενοι πίσω από ξένες για το ταξικό εργατικό κίνημα ορολογίες όπως η λεγόμενη «κοινωνική ειρήνη», την ώρα μάλιστα που οι εργαζόμενοι βιώνουν μια άνευ προηγουμένου έντασης ταξική επίθεση από το κεφάλαιο… Πάλη ενάντια σε ψευδεπίγραφες «ενότητες» που μας λένε να «μοιραστούμε τα βάρη» της καπιταλιστικής κρίσης επί κορωνοϊού, αλλά έχουν ως στόχο να φορτωθούν τα βάρη και πάλι στους εργαζόμενους και να συνεχιστεί η κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών.
Με αφορμή την Εργατική Πρωτομαγιά δηλώνουμε έτοιμοι να συνεχίσουμε στο δρόμο της ταξικής πάλης και της αντίστασης απέναντι στο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα που πρέπει να ανατραπεί για να θεραπευτεί πραγματικά η ανθρωπότητα.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 1948
