Έφυγε από τη ζωή ψες ο μεγάλος Έλληνας μουσικός Θάνος Μικρούτσικος. Έδωσε τη μεγάλη μάχη με τον καρκίνο κι όμως κέρδισε αφού όπως ο ίδιος έλεγε, το ζήτημα δεν είναι αν θα χάσεις, αλλά πόσο θα αγωνιστείς…
Ο Θάνος Μικρούτσικος δεν ήταν μόνο ένας συγκλονιστικός συνθέτης, ερμηνευτής και υπηρέτης της τέχνης.
Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ένας διανοητής. Ένας άνθρωπος της προσφοράς. Ένας αγωνιστής που χόρεψε στο φτερό του καρχαρία, ένας μαχητής της ζωής μέχρι το τέλος. Πέραν από το πρωτοπόρο στίγμα που άφησε στη μουσική και στην τέχνη ευρύτερα, απλοποίησε κι έβαλε στο στόμα των απλών ανθρώπων την ποίηση τεράστιων, όπως και εκείνος, δημιουργών: Μαγιακόφσκι, Μπρέχτ, Ρίτσος, Χικμέτ, Καββαδίας, Λάδης κά. Έσπασε ταμπού, μουσικά και κοινωνικά. Ανέτρεψε αστικές λογικές και το έργο του ήταν εκ φύσεως λαϊκό. Τόσο ως υπηρέτης των λαϊκών συμφερόντων από σκηνής και όχι μόνο, αλλά και ως ερμηνευτής που άγγιξε τον απλό άνθρωπο με υψηλή ποίηση χωρίς να την βλέπει αφ’ υψηλού και δήθεν. Για αυτό και πλήθος κόσμου αγκάλιασε το έργο του Θάνου, τόσο στη διασκέδαση, όσο και στους αγώνες. Σε δρόμους, πλατείες, απεργίες και κινητοποιήσεις.
Ο Θάνος ασχολήθηκε με τα κοινά και την πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος. Διώχθηκε από τους φασίστες της Χούντας. Μετά την πτώση της δικτατορίας ως συνέπεια της τραγωδίας του διπλού ΝΑΤΟικού εγκλήματος στον τόπο μας, δεν σταμάτησε την πολιτική του δράση και την προσφορά του μέσα από το πολιτικό τραγούδι. Κι αν λοξοδρόμησε, δεν μπορούσε παρά να επιστρέψει εκεί που η ιστορία και ο αγώνας τον έταξε. Στο πλευρό των Ελλήνων κομμουνιστών και του ταξικού κινήματος. Δίνοντας μαθήματα ζωής και αγώνα, συνθλίβοντας λογικές υποταγής και συνθηκολόγησης στο όνομα του δήθεν «εφικτού» και υπογραμμίζοντας ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις για την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Όπως είχε πράξει πέρσι μιλώντας στις συναυλίες που έδωσε: «Όποιος όμως διαβάζει με πάθος ιστορία, θα παρατηρήσει τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, ότι ακόμη και αρχικά αριστερές ριζοσπαστικές δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, κυνηγώντας το εφικτό, είτε ενσωματώθηκαν απολύτως στο σύστημα, είτε περιθωριοποιήθηκαν».
Λόγια που δεν μπορούν παρά να εκφράζουν την ΟΜΟΝΟΙΑ του ΛΑΟΥ, τα ιδανικά του 1948 και της αντίστασης.
Τα λόγια του ποιητή της Οκτωβριανής Επανάστασης Βλ. Μαγιακόφσκι, «το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο-σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς», που έντυσε μουσικά ο Θάνος, όχι απλά μας συντροφεύουν, αλλά αποτελούν βίωμα στην ιστορία του σωματείου μας.
Και ο Θάνος Μικρούτσικος είναι αθάνατος μέσα από το έργο του, την προσφορά του και το μάθημα ζωής απέναντι στο ρεύμα του συμβιβασμού και της υποταγής. Το έργο του είναι βέλος πύρινο, με μπόλικη καρδιά για να τον θυμόμαστε όταν θα κτίζουμε τις αυριανές μας φάμπρικες, τα λαϊκά μέγαρα, τα κόκκινα στάδια και το μεγάλο μνημείο των ηρώων της επανάστασης… γιατί έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη.
