Η ΟΜΟΝΟΙΑ του Λαού, μαζί με τους οργανωμένους οπαδούς μας και το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948 τίμησαν απόψε τη θυσία του Κύπριου αντιφασίστα ήρωα Γιώργου Τσικουρή. Συμβολικά το Συντονιστικό των ΑΛΣ ΟΜΟΝΟΙΑ 29Μ, ΘΥΡΑ 9 και Πολιτιστικού Ιδρύματος 1948 και μέλη των τριών οντοτήτων καθώς και της Μορφωτικής Επιτροπής του σωματείου μας, κατάθεσαν στεφάνια στην προτομή του ήρωα από την Άσσια που βρίσκεται στη Λεωφόρο Στασίνου στην Λευκωσία.
Ήρωες όπως ο Τσικουρής αποτελούν κόσµηµα για τον κυπριακό λαό και εμείς δεν ξεχνάµε αυτούς που το σύστηµα θέλει να µην θυµάται ο λαός µας. Γιατί το αγωνιστικό παράδειγµα του Τσικουρή θα έπρεπε να είναι ευρύτερα γνωστό στην κοινωνία µας, αλλά για ευνόητους ιδεολογικούς λόγους κάποιοι προτιµούν να ηρωοποιούν ακόµη και ολετήρες του τόπου µας, ενώ άλλοι προτιµούν να µένουν στους τύπους, αφού και το παράδειγµα αντίστασης και πάλης του Τσικουρή τους ξεγυµνώνει και τους αποκαλύπτει για τη δική τους υποταγή και «προσαρµογή» στο σύστηµα.
Για ακόμη μια χρονιά υπογραμμίσαμε ότι η παρακαταθήκη της ηρωϊκής πράξης του Τσικουρή αποτελεί για µας πυξίδα στον αντι- ιµπεριαλιστικό και αντιφασιστικό αγώνα του σήµερα.
Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1970 ο Γιώργος Τσικουρής μαζί με τη σύντροφό του Μαρία-Έλενα Αντζελόνι έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια να πραγματοποιήσουν βομβιστική επίθεση στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα με στόχο να καταγγείλουν το ρόλο της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης στην Χούντα των Συνταγματαρχών.
Ο 25χρονος τότε Γ. Τσικουρής μεγαλωμένος με τα ιδανικά της Αριστεράς και τις αξίες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του 1948, δεν έλειψε από τον αντιδικτατορικό αντιστασιακό αγώνα στην Ελλάδα, παρόλο που ο ίδιος σπούδαζε με υποτροφία στην Ιταλία. Εκεί πρωταγωνίστησε στη συνδικαλιστική οργάνωση Ελλήνων και Κυπρίων φοιτητών, αλλά δεν έμεινε μόνο εκεί.
Μαζί με την 30χρονη Ιταλίδα κοπέλα του, έγιναν μέλη της οργάνωσης «Άρης Βελουχιώτης», η οποία αποτελούσε παρακλάδι του Πατριωτικού Αντιδικτατορικού Μετώπου (ΠΑΜ) στο Μιλάνο όπου σπούδαζε μαθηματικά. Μέσα από την ομάδα αυτή ενίσχυαν με εκρηκτικά και όπλα τους αντιστασιακούς του ΠΑΜ (ιδρύθηκε το 1967 με πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη που έφυγε σήμερα από τη ζωή και στελεχωνόταν από μέλη του ΚΚΕ και της ΕΔΑ) εντός της Ελλάδας που αγωνίζονταν ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα.
Το 1970 μαζί με την Αντζελόνι κατέβηκε στην ελληνική πρωτεύουσα με στόχο να προχωρήσουν στη σημαντική αντιστασιακή δράση της επίθεσης κατά της αμερικανικής πρεσβείας. Η πρόωρη έκρηξη της βόμβας εντός του οχήματος τους έξω από την Πρεσβεία των ΗΠΑ προκάλεσε το θάνατό τους.
Η Χούντα έσπευσε να τους χαρακτηρίσει «τρομοκράτες», αλλά παρά την αποτυχία της απόπειράς τους, η ενέργειά τους και η θυσία τους έδωσαν θάρρος στην αντιστασιακή πάλη κατά της δικτατορίας. Και συνεχίζουν να εμπνέουν μέχρι και σήμερα τους λαϊκούς αγώνες κατά του ιμπεριαλισμού και του φασισμού, κατά του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Ο ίδιος ο πατέρας του Τσικουρή είναι αγνοούμενος από το 1974 και το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα του προδοτικού πραξικοπήματος της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, ενώ και ο ανιψιός της Αντζελόνι έχασε τη ζωή του αγωνιζόμενος για ένα καλύτερο αύριο, αφού πρόκειται για τον Κάρλο Τζουλιάνι που δολοφονήθηκε ψυχρά από τους Ιταλούς καραμπινιέρους στις λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στους G8 στην Γένοβα το 2001.
Η ηρωική θυσία του Τσικουρή και της Αντζελόνι αποτελούν πυξίδα στη σημερινή μας πάλη για ελευθερία και κοινωνική απελευθέρωση. Είναι τιμή μας που μέλη της οικογένειας του ήρωα από την Άσσια συμμετέχουν ενεργά στο σωματείο και στους οργανωμένους μας.
Το ολοκαύτωµα του Τσικουρή και της Αντζελόνι δεν µπορεί παρά να εµπνέει το δικό µας σωµατείο, την ΟΜΟΝΟΙΑ του λαού. Ένα σωµατείο που γεννήθηκε µέσα από την προσήλωση σε ιδανικά αντίστασης και πάλης, ένα σωµατείο από το λαό για το λαό. Ένα σωµατείο που γεννήθηκε µέσα από την ανάγκη να παραµείνουν ζωντανά τα ιδανικά του 1948 και του ΑΣΟΛ που άγγιξαν και την καρδιά του Γιώργου Τσικουρή.
