Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
Πολυτεχνείο! Εδώ καλώ
βοήθεια, πρόφτασε,λαέ,
βοήθεια, πρόφτασε,λαέ,
σκοτώνουν τα παιδιά σου, οϊμέ!
Τα νιάτα που έστησαν εδώ
του Αγώνα τραγικόν χορό
και τραγουδούν τη Λευτεριά,
σου τα σκοτώνουν τα παιδιά.
Της βίας ο δούλος ο μωρός
δουλέμπορος, φονιάς μιαρός,
σκοτώνει, λαέ, τα τέκνα σου,
τ’ αγόρια, τα κορίτσια σου.
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
τα νιάτα σέρνουνε χορό.
Της Επιστήμης τα παιδιά
και τραγουδάν τη Λευτεριά.
Εδώ της νιότης ο άξιος νους,
που χτίζει θέατρα, ναούς,
σκεδιάζει ιδέες και μηχανές
και δένει το αύριο με το χτες,
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
μέσα στης τέχνης το ιερό
σκοτώνει η βία τα παιδιά
που τραγουδούν τη Λευτεριά.
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
γίνεται ανήκουστο κακό!
Της βίας ο δούλος ο μωρός
του Χάρου μαύρος έμπορος,
σφάζει τα τέκνα του λαού.
τη νιότη, την ελπίδα του,
το άνθος του αύριο, τον καρπό
της τέχνης και της γνώσης, ω!
Εδώ Πολυτεχνείου κραυγή
καλούν το Χρέος κι η Τιμή
Λαέ μας, βοήθα τα παιδιά.
Ο αγώνας για τη Λευτεριά.
Βασίλης Ρώτας
Eλλάδα, Nοέμβρης του 1973. Τα τανκ των φασιστών επιτίθενται στην ελληνική νεολαία που αγωνίζεται για ελευθερία και ανεξαρτησία ενάντια στη φασιστική δικτατορία και τον ιμπεριαλισμό.
49 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο εμπνέει και τα οράματά του παραμένουν επίκαιρα. Η καλύτερη απόδοση τιμών στην εξέγερση και την πάλη του Πολυτεχνείου είναι η συνέχιση της πάλης για τα λαϊκά δικαιώματα, η ένταση της ταξικής πάλης, η αντίσταση στον ιμπεριαλισμό και στη δικτατορία των μονοπωλίων, η πάλη για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η πάλη για ρήξη και ανατροπή της δικτατορίας του κεφαλαίου. Άλλωστε από τη μαύρη επταετία στην Ελλάδα αναδείχθηκε εκ νέου και ο χαρακτήρας της αστικής εξουσίας, ως δικτατορίας του κεφαλαίου, που μπορεί να παίρνει διάφορες μορφές για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του, περιλαμβανομένης της στρατιωτικής δικτατορίας.
Τι άλλο παρά επίκαιρα είναι τα συνθήματα του Πολυτεχνείου «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ»; Κι όχι μόνο μουσειακά, επετειακά κι ακαδημαϊκά. Όχι μόνο ως ευχολόγια. Τα οράματα του Πολυτεχνείου έμειναν ανεκπλήρωτα, αλλά η πάλη για αυτά τα οράματα παραμένει επίκαιρη στο σημερινό κόσμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων. Όπως επίκαιρη παραμένει και η αναγκαιότητα απόκρουσης του φασισμού, ότι χειρότερο έχει γεννήσει ο καπιταλισμός.
Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης του ελληνικού λαού κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους όσους αγωνίστηκαν κατά της φασιστικής δικτατορίας και σε όσους έχασαν τη ζωή τους, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν άγρια, καταδιώχθηκαν και εξορίστηκαν. Ιδιαίτερη αναφορά κάνουμε και σήμερα στο «δικό» μας ήρωα της αντίστασης στη Χούντα, Γιώργο Τσικουρή, που έδωσε τη ζωή του στην πάλη κατά της δικτατορίας και τον οποίο το σωματείο μας τιμά κάθε επέτειο της θυσίας του.
Το Πολυτεχνείο λοιπόν δεν ήτανε γιορτή, αλλά εξέγερση και πάλη λαϊκή. Αντίθετα με τους ισχυρισμούς από τους αρνητές του Πολυτεχνείου, η Χούντα έχυσε αίμα φοιτητών και εργατών κλιμακώνοντας στις 17 του Νοέμβρη την καταστολή της εξέγερσης.
Αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους αντιστάθηκαν σε μια ακόμη δικτατορία που υλοποίησε τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που κορυφώθηκαν με το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα στον τόπο μας, του προδοτικού πραξικοπήματος της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.
Το Πολυτεχνείο ζει. Ζει στους αγώνες του σήμερα, στην ταξική πάλη του αύριο μέχρι οι λαοί να ανατρέψουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης ΑΛΣ ΟΜΟΝΟΙΑ 29Μ
