Τιμάμε σήμερα την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγου του 1886, τις βαμμένες με αίμα εργατών Πρωτομαγιές και όχι μόνο, που ακολούθησαν, κάθε ταξικό αγώνα σε κάθε γωνιά της υφηλίου.
Τιμάμε όσους εργάτες έπεσαν στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ανεξάρτητα γλώσσας και φυλής. Από το Σικάγο του Μάη του 1886, στους απεργούς καπνεργάτες στην Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936, στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή από τους ναζί μέχρι τους εργάτες στην πλατεία Ταξίμ την Πρωτομαγιά του 1977. Και για ευνόητους λόγους κάνουμε αναφορά μόνο σε πολύνεκρες Πρωτομαγιές και όχι σε άλλες τόσες που βάφτηκαν με αίμα εργατών. Όπως και άλλους αιματοβαμμένους αγώνες της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα ημερολογιακής σύμπτωσης ή μη.
Τιμάμε τους εργαζομένους που θυσιάστηκαν στην πάλη για ένα καλύτερο αύριο για τις λαϊκές μάζες, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Τιμάμε όσους δεν λύγισαν στο καμίνι της ταξικής πάλης και αντλούμε δύναμη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο, το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωες της εργατικής τάξης. Σήμερα που εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όσα κατακτήθηκαν με αιματοβαμμένους αγώνες και υπό το φόβο των κατακτήσεων του τότε σοσιαλιστικού κόσμου, έχουν είτε εξαλειφθεί από τον ταξικό εχθρό, είτε παραμένουν στο στόχαστρο του κεφαλαίου.
Το πισωγύρισμα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην ανατολική Ευρώπη, δεν μπορεί να γίνεται πρόφαση υποταγής και μοιρολατρίας. Έτσι κι αλλιώς ότι κέρδισε η εργατική τάξη, σε κάθε μέρος του πλανήτη, περιλαμβανομένης της Κύπρου, το έκανε με αίμα και σκληρούς αγώνες απέναντι στους κεφαλαιοκράτες και τους αστούς. Ανατρέποντας αρνητικούς συσχετισμούς που μόνο όταν σε βολεύει θα τους προτάσσεις πάντα ως δήθεν ανυπέρβλητους. Η ίδια η ιστορία έχει συντρίψει αυτές τις σοσιαλδημοκρατικές φωνές υποταγής στα αφεντικά. Φωνές που θα έλεγαν στους εργάτες του Σικάγο ότι μπροστά στο 8ωρο υπήρχαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Φωνές που θα έλεγαν στους εργάτες και αγρότες της Ρωσίας ότι μπροστά στην Επανάσταση υπήρχαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Απέναντι τους όμως, ορθώθηκε η φωνή της ταξικής πάλης, του αγώνα, της μη υποταγής. Σπάζοντας τη μοιρολατρία και τους αρνητικούς συσχετισμούς. Κερδίζοντας κατακτήσεις στον καπιταλισμό για καλυτέρευση των συνθηκών των μαζών και κάνοντας ακόμη μεγαλύτερα βήματα με επαναστάσεις και οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Το πισωγύρισμα της ανατροπής του σοσιαλισμού και η υποχώρηση του ταξικού εργατικού κινήματος ανά την υφήλιο, δεν σταματούν τον τροχό της ιστορίας.
Είναι καθήκον μας σήμερα που το εποικοδόμημα της βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης πολιορκεί συνειδήσεις και μέσα από μια digital δικτατορία πλύσης εγκεφάλων, να πούμε τα αυτονόητα για την εργατική τάξη: Ότι δεν χωρά μοιρολατρία και σκύψιμο κεφαλιών. Ότι τα πάντα κερδίζονται με αγώνες. Ότι στις σειρήνες της υποταγής, του δήθεν «ρεαλισμού» και λεγόμενου «μικρότερου κακού» πρέπει να απαντάμε με ταξικούς αγώνες για να κερδίσουμε πίσω αυτά που χάθηκαν με πρόφαση την καπιταλιστική κρίση, για να κατακτήσουμε νέα δικαιώματα και για το μεγάλο στόχο της ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου.
Ταξική πάλη ενάντια στους κεφαλαιοκράτες και τον ιμπεριαλισμό που επιβάλλουν εργασιακό μεσαίωνα και αιματοκυλούν τους λαούς για τα κέρδη. Πάλη για πραγματική ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους, συμβατικούς και μη. Πάλη ενάντια στο φασισμό που για άλλη μια φορά σηκώνει κεφάλι για να υπηρετήσει εκ νέου το κεφάλαιο και την εργοδοσία. Πάλη ενάντια στο συμβιβασμό με αριστερό προσωπείο και στις συντεχνίες που αντί να υπηρετούν τον εργαζόμενο και να προωθούν αγώνες ταξικά προσανατολισμένους, υπηρετούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τους εργοδότες, κρυβόμενοι πίσω από ξένες για το ταξικό εργατικό κίνημα ορολογίες όπως η λεγόμενη «κοινωνική ειρήνη», την ώρα μάλιστα που οι εργαζόμενοι βιώνουν μια άνευ προηγουμένου έντασης ταξική επίθεση από το κεφάλαιο…
Μια μέρα σαν τη σημερινή, δεν θα μπορούσαμε να απουσιάζουμε από την πορεία της Πρωτομαγιάς. Όχι για το τυπικό της υπόθεσης, όπως πολλοί συμβιβασμένοι πράττουν μια τέτοια μέρα. Αλλά για να δώσουμε χρώμα και παλμό στην πορεία. Για να δώσουμε το δικό μας στίγμα απέναντι στην υποταγή, όπως μάθαμε από παιδιά και ας τα ξέχασαν όσοι μας τα είχαν μάθει στα λόγια. Εμείς μάθαμε πάντα να μιλάμε με πράξεις.
Καλούμε τα μέλη και τους φίλους του Σωματείου μας, όπως ενισχύσουν το πρωτομαγιάτικο μπλοκ της ΘΥΡΑ 9.
Προσυγκέντρωση στις 10:00 στο πάρκο Κολοκάση.
Η 1η του Μάη δεν είναι αργία, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Επιτροπή Μορφωτικής Δράσης Αθλητικού Λαϊκού Σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ 29Μ
